Στο ίδιο έργο θεατές, ο θίασος και οι πρωταγωνιστές αλλάζουν.
Σαράντα (40 ) συναπτά έτη (1983) έχουν παρέλθει από την οπερέτα που ανέβασε με πάθος η Μελίνα αναφωνόντας το γνωστό ” Δεν υπάρχουν Ελγίνεια μάρμαρα, υπάρχουν μάρμαρα του παρθενώνα ” (Μαρμάρωσε) και ο τότε θερμός υποστηρικτής της Μπόρις Τζόνσον (1986 Οξφόρδη)
Είκοσι χρόνια αργότερα (2003) ο Κωνσταντίνος Σημίτης αλλάζει το ύφος σε πρόζα (πεζος λόγος χωρίς φαντασία) και αιτείται με ύφος δουλοπάροικου απο τον Τόνυ Μπλέρ (χάριν των επερχόμενων εκλογών) μην ξεχάσουμε τα μάρμαρα ….του Παρθενώνα (γέλασε και το παρδαλό κατσίκι)
Σύμπτωση να το πω, η μοίρα τούτου του πολύπαθου λαού το εχει ?
Αλλα 20 χρόνια πέρασαν (2023) ημέρα ορόσημο 28/11 αγέρωχος ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης σε μια αιφνιδιαστική απόπειρα παιζει το (μονόπρακτο) της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Αγγλική τηλεόραση πρίν την επικείμενη συνάντηση με τον Άγγλο ομόλογό του Ρ Σούνακ και τρώει πόρτα (που λέμε στην λαικη γλώσσα) ακυρώνεται η συνάντηση.
Το ανέβασμα της παράστασης επιδιώκεται προς χάριν των εντυπώσεων, της πολιτικής εικόνας και του λαϊκού αισθήματος.
Παίζεται και θα επαναλαμβάνεται ενίοτε στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Όσο να αποφασίσουν οι ελληνες να τραβήξουν τις κουίντες και να δουν «παρασκηνιακά», τι διαδραματίζεται και αυτό που κρύβεται.
Αρχικά ότι, από τα αρχαία μνημεία μας, (οσα επεζησαν απο την παραχαραξη και την καταστροφικη μανία ισοπέδωσης της επέλασης των βαρβάρων και του δόγματος) απετέλεσαν βορρά και λεία κυρίως των (αγαπητών) συμμάχων μας, κανένας θεσμός (υπουργειο πολιτισμου) καμιά υπηρεσία (αρχαιολογική) κανείς υπεύθυνος (γενικός έφορος αρχαιοτήτων) έπραξε τα δέοντα, ουδόλως τυχαία αλλα με νόμους, συμβασεις, συνθήκες ιδιωτικές και μη συλλογές, δημοπρασίες ελληνικων θησαυρων, νομιμοποιήθηκαν χάριν πλουτισμού και ιδιοτέλειας.
Όσο να αποφασίσουν οι ελληνες να τραβήξουν τις κουίντες και να δουν «παρασκηνιακά», τι διαδραματίζεται και αυτό που κρύβεται.
Ένα ατέρμονο αλισβερίσι απ την απαρχή του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους με την Επωνυμία Βασίλειον της Ελλάδος *( Νόμος της 10ης/22ας Μαΐου 1834 (ΦΕΚ 22/Α/ 16-6-1834), Περὶ τῶν ἐπιστημονικῶν καὶ τεχνολογικῶν συλλογῶν, αρθ. 6.2… εὑρισκόμενα ἀρχαῖα, κινητά τε καὶ ἀκίνητα, ἀπὸ τῶν ἀρχαιοτάτων χρόνων καὶ ἐφεξῆς, εἶνε ἰδιοκτησία τοῦ Κράτους).
Του κράτους !
Tο Έθνος; Ο νόμιμος κληρονόμος απών.
*Ο πρώτος αρχαιολογικός νόμος του 1834 απαγόρευε την εξαγωγή αρχαιοτήτων χωρίς άδεια της κυβέρνησης (άρθρο 76), με εξαίρεση την περίπτωση στην οποία τα κεντρικά και επαρχιακά μουσεία ἔχουν ἀντικείμενα τοῦ αὐτοῦ εἴδους καὶ τῆς αὐτῆς ποιότητος διπλὰ ή σε περίπτωση που ὁ Ἔφορος κηρύξη τὸ ἀντικείμενον ἀσήμαντον (άρθρο 77)
(Αρα δηλ έχεις έξι καρυάτιδες σου περισσεύουν) και ο χαρακτηρισμός ως ασήμαντον εύρημα έγκειται στην κρίση του γενικού Εφόρου (χαράς ευαγγέλια για τους εμπλεκόμενους προνομιούχους) άξιο απορίας πως βρέθηκαν τόσες ιδιωτικές συλλογές και εκτελέσεις δημοπρασιών ελληνικών ευρημάτων.
Ο επόμενος αρχαιολογικός νόμος ͵ΒΧΜϚ΄ του 1899…καταλήγει ως εξής :
* (Δι’ αὐτοὺς δὲ τοὺς ἀναξίους Ἕλληνας … νὰ μὴ τοὺς λυπούμεθα, ἀλλὰ νὰ τοὺς καταγγέλλωμεν εἰς τὰς ἀρχὰς … Πρέπει μὲ μίαν λέξιν νὰ θεωρῶμεν εἰς τὸ ἑξῆς τοὺς ἀρχαιοκαπήλους, ὡς τοὺς μεγαλειτέρους ἐχθροὺς τῆς πατρίδος.28)
Όλη η αυστηρότητα εξαντλείται στους (ανάξιους και μόνο)
Το θέατρο σκιών δεν έχει τελειωμό, πως αλλιώς θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε? όταν άπαντες γνωρίζουν ότι η διαχείριση της πολιτιστικής και φυσικής μας κληρονομιάς έχει παραδοθεί επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Ράλλη,(1981) στην οργάνωση για την εκπαίδευση επιστήμη και την μόρφωση (UNESCO) των ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ παρά της επονομαζόμενης αρχής ”ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ”
*Νόμος 1126 ΦΕΚ Α΄32/10.2.1981
Περί κυρώσεως της εις Παρισίους την 23ην Νοεμβρίου 1972 υπογραφείσης Διεθνούς Συμβάσεως διά την προστασίαν της Παγκοσμίου Πολιτιστικής και Φυσικής κληρονομίας.
Άρα αρμόδια είναι η Unesco να αποφανθεί για την διαχείριση, συντήρηση και φύλαξη τους.
Το έμβλημα δε της Unesco στο λογότυπο της μαντέψτε ποιό είναι :
Προς τι λοιπόν όλος αυτός ο επαναλαμβανόμενος ντόρος άνευ ουσίας και αποτελέσματος?
Αν δεν υπήρχε προσωπικό όφελος, και η επαναλαμβανόμενη παραπλάνηση των Ελλήνων πολιτών, και συνεχίζουν ακάθεκτοι
Πριν κατακάτσει ο κουρνιαχτός από το φιάσκο, μετά την αναμόχλευση του ζητήματος των μαρμάρων του Παρθενώνα, ο υπουργός εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης για να καθησυχάσει τους Έλληνες πολίτες (και να καλύψει εν μέρη το κενό στο μετέωρο βήμα του πρωθυπουργού) κάνει δηλώσεις από τις Βρυξέλλες στο περιθώριο της Συνόδου της συνάντησης των υπουργών εξωτερικών του ΝΑΤΟ επισημαίνοντας την διατήρηση των διμερών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένου Βασιλείου ανεξάρτητα από το συμβάν.
”Ανεξάρτητα από αυτό,” ??? αμελητέο το ζήτημα, να σε φτύνουν και να λες δόξα το θεό που βρέχει.
Η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής περιλαμβάνει παρακολούθηση, αξιολόγηση, σχεδιασμό και εφαρμογή κοινό μέτωπο με το υπουργειο πολιτισμου (όσον αφορά την πολιτιστική κληρονομιά του έθνους των Ελλήνων) και διέπεται από διεθνείς συμβάσεις, κανόνες του διεθνούς δικαίου που ορίζονται και έχουν δεσμευτεί αμφότερα τα μέλη.
Το να λαμβάνεις επιβεβαιώσεις καλής θέλησης εκ του ασφαλούς σε διαδρόμους και πηγαδάκια δεν είναι ίδιον της άσκησης εξωτερικης πολιτικής και δεν επιλύονται σοβαρά θέματα που αφορούν την πνευματική, πολιτιστική, ιστορική κληρονομιά των ελλήνων με τυμπανοκρουσίες, αλλά όταν κληθείς στα πραγματικά δύσκολα, αποδεικνύεσαι πιο σκυφτός από ποτέ, όσο μικραίνει το οπτικό σου πεδίο, τόσο στους έλληνες πολλαπλασιάζονται τα αδιέξοδα.
Αποστολή του Υπουργείου Εξωτερικών είναι η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, η οποία περιλαμβάνει τα θέματα που αφορούν στις διεθνείς σχέσεις, τη διεθνή συνεργασία και τη διεθνή πολιτική της χώρας, τη διεθνή εκπροσώπηση της χώρας, την προάσπιση των ελληνικών συμφερόντων στο εξωτερικό καθώς και την ενίσχυση της διεθνούς νομιμότητας.
Σε αντίθεση με άλλες μορφές ιδιοκτησίας, η πολιτιστική ιδιοκτησία είναι ιδιαίτερη λόγω των σχετικών ευαισθησιών και αξιών, ως προς τα δικαιώματα, που αφορούν ζητήματα ιδιοκτησίας, πολιτιστικης ταυτότητας, εθνικής κληρονομιάς, της σύνδεσης με την ιστορία αλλά και της τεχνογνωσίας που εμπεριέχει.
Ουδέποτε νυν και τέως υπεύθυνοι υπουργείων εξωτερικών, πολιτισμού έπραξαν τα δεοντα για την προάσπιση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Αντιθέτως με συμφωνίες, συμβάσεις, νόμους που υπέγραψαν παρέδωσαν και νομιμοποίησαν, καθιέρωσαν την διεθνή κλοπή, κατάχρηση, κερδοσκοπία εις βάρος του κληρονόμου.
Αυτοαναιρούνται δε με τις δηλώσεις και πράξεις που κάνουν (πριν Αλέκτωρ λαλήσει τρεις) στις 12/12 ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΝΔΩΝΗ:«Το γεγονός ότι πάρα πολλές αρχαιότητες ελληνικές βρίσκονται σε όλα τα μουσεία του κόσμου, δεν σημαίνει ότι υποχρεώνει την Ελλάδα να ζητά τον επαναπατρισμό τους»!!!
και το επιστέγασμα της δολιότητας δρομολογούν διαγωνισμό από 30/11 για την εκχώρηση σε ιδιωτική εταιρεία των εργασιών υποδοχής και εξυπηρέτησης επισκεπτών στις πύλες εισόδου του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης.
Δικαίως μας γεννάται το ερώτημα για ποιον ζήτησε ο πρωθυπουργός της χώρας τον επαναπατρισμό των γλυπτών της Ακρόπολης ? ποιού ιδιώτη συμφέροντα εξυπηρετούσε που ήθελε άρτια την διαχείριση, του πρώτου σε επισκεψιμότητα μνημείου της χώρας?
Τίποτα δεν κάνουν τυχαία, Όσο κι αν προσπαθούν να παρουσιαστούν ως υπέρμαχοι των ελληνικων δικαιων, δεν μπορούν να κρυφτούν τα σκοτεινά τους σχέδια.
Εμφανής πλέον η ανάγκη να κοπεί ότι μας προσβάλει δεν είναι δίκαιο και κατα τρώει τα σωθικά και τις σάρκες μας και μας καθηλώνει ως άλλους προμηθείς σε αιώνιο βάσανo.
Όλα είναι φως και εσύ Έλλην άνθρωπε είσαι το ίδιο το φως!
Οποιαδήποτε παράδοση, απόκρυψη,απομάκρυνση από το μεγαλείο του γένους και της κληρονομιάς σου, της σύνδεσης με την ιστορία σου σε οδηγεί μοιραία στην άβυσσο της λήθης.
Υπερσκέλισε, υπερνίκησε την υποταγή στην αδράνεια, καθήλωση, αδιαφορία την παραπλάνηση της λήθης και ξαναλάμψε, κάψε ότι σε πρόδωσε ότι σε χειραγώγησε οτι σε διαιρεί και ότι δεν είναι απόλυτο στην φυσιολογία σου και ξαναγίνε το κόσμημα των κόσμων, θα είσαι ισάξιος των προγόνων σου και τιμή και δόξα των απογόνων σου.
Τότε και μόνο τότε,
Οτι αλλοιώθηκε θα αποτυπωθεί απο την αρχή.
Ότι γκρεμίστηκε θα ξαναχτιστεί.
Ότι κλάπηκε θα επιστραφεί
”ΩΡΑ ΤΟΥ ΝΟΥ”