Βλέποντας πριν λίγες ημέρες μια είδηση σχετικά με την ελληνική μας γλώσσα , το πρώτο που σκέφτηκα ήταν το πόσο λίγο γνωρίζω την γλώσσα μου . Ένιωσα ένα μεγάλο κενό ανάμεσα στο τώρα και τους προγόνους μου , ακραίο  και ακατανόητο . Η πρώτη μου αντίδραση στη σκέψη αυτήν ήταν « μα , καλά , στην πραγματικότητα δεν έχω ιδέα καν πώς προφέρανε τις λέξεις 3.000 χρόνια πριν » … μετά αναλογίστηκα το πόσο διαφορετικά μιλάμε ανά τόπους. Ύστερα μου ήρθαν εικόνες από ορισμένες επιγραφές που έχω δει σε αρχαιολογικούς χώρους και Μουσεία . Πουθενά και σε καμία επιγραφή δεν έχω εντοπίσει μικρά γράμματα . Θα έλεγα πως είναι ένα κοινό μυστικό ή μια πλέον άτυπη σύμβαση που έχουμε κάνει εμείς οι Έλληνες , να γράφουμε με μικρά γράμματα στην καθημερινότητά μας τα οποία δεν περιείχε η γραφή μας και μάς φυτεύτηκαν ως μια φυσική μετάβαση και εξέλιξη της γλώσσας . Είναι όμως πράγματι έτσι ; Κατά πόσον αυτή η μετάβαση έγινε με φυσικό τρόπο και πώς οι Έλληνες δέχτηκαν την εισαγωγή των μικρών γραμμάτων στην γραφή τους ;

Η εν λόγω είδηση λοιπόν αναφέρει την πληροφορία πως στην 43^η σύνοδο της Γενικής Διάσκεψης της UNESCO (United Nations Educational Scientific and Cultural Organization) , τον ερχόμενο Νοέμβρη (2025) στη Σαμαρκάνδη , αναμένεται να ληφθεί η τελική απόφαση για το εάν η 9^η Φεβρουαρίου θα ανακηρυχθεί επίσημα ως  «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας». Οπότε και βλέπουμε έναν διεθνή οργανισμό , που εντάσσεται στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών , ο οποίος ιδρύθηκε ώστε να ερευνά , να προστατεύει και να επικυρώνει  θέματα που σχετίζονται με την Εκπαίδευση , τον Πολιτισμό , τις Επιστήμες , την Επικοινωνία και την Πληροφόρηση να αποδέχεται και να αναγνωρίζει σε αυτό το χρονικό επισήμως , τον οικουμενικό χαρακτήρα της ελληνικής γλώσσας , τη συμβολή της στην επιστήμη και τον πολιτισμό . Στις 26 Σεπτεμβρίου , από το 2001 έχουμε ήδη Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών , ενώ από το 2002 η 21^η Φεβρουαρίου καθιερώθηκε από τον Ο.Η.Ε ως Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας . Αντίστοιχα , το 2010 καθιερώνεται η 20^η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα Κινεζικής Γλώσσας ,  η 20^η Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Γαλλικής Γλώσσας , και την ίδια χρονιά ακολουθούν η καθιέρωση Παγκόσμιων Ημερών για την Αγγλική και την Ισπανική , για τη Ρωσική και την Αραβική γλώσσα ενώ λίγα χρόνια αργότερα , το 2019 , καθιερώνεται από την UNESCO και Παγκόσμια Ημέρα Πορτογαλικής Γλώσσας.

 Ήδη από το 2017 , θεσπίστηκε μεν μονομερώς δε , στη χώρα μας , η 9^η Φεβρουαρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας , οπότε τώρα περιμένουμε την τελική απόφαση από την UNESCO τον Νοέμβρη του 2025 για να δούμε εάν η γλώσσα μας αξίζει μια θέση ανάμεσα στις Παγκόσμιες Ημέρες Γλωσσών . Και κάπου εδώ είναι που έρχεται να με κατακλύσει ο κλαυσίγελος της ειρωνείας και της μικρότητας που αντιλαμβάνομαι από τις πληροφορίες αυτές που λαμβάνω από την παραπάνω είδηση . Ύστερα όμως έρχεται να με θυμώσει , καθώς αφήνω τα συναισθήματα τα πρώτα στην άκρη , η λογική εξήγηση του πράγματος .

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι από την ώρα που ο άνθρωπος αρχίσει να γράφει , εκεί γύρω στο 6^ο έτος της ζωής του , η σκέψη του συντονίζεται με τη ροή της  γραφής του  . Τι συμβαίνει όμως στον ανθρώπινο εγκέφαλο όταν η γραφή του δεν έχει ροή ; Δεν είναι ακριβώς θέμα λειτουργίας εγκεφάλου όσο ενεργοποίησης της νόησής μας . Εγκέφαλο έχουν πολλά δημιουργήματα με τα οποία συνυπάρχουμε στον πλανήτη μας , όμως νόηση έχει και λογική διεργασία κάνει , μόνον ο άνθρωπος. Η λογική κατοικεί στον ανθρώπινο νου και η γραφή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την κωδικοποίηση και αποκωδικοποίηση της θέασης πραγμάτων που ο ανθρώπινος νους έχει την δυνατότητα να αντιληφθεί και είναι ικανός από τη φύση του να κατανοήσει και στη συνέχεια να ερμηνεύσει. Η ελληνική γραφή από την απαρχή της είναι το μέσον ώστε ο άνθρωπος να ερμηνεύσει το περιβάλλον του , τον Κόσμον που τον περιβάλλει και να επικοινωνήσει με αυτόν τον Κόσμον είτε με εσωτερίκευση είτε με εξωτερίκευση της πλούσιας και με μαθηματική ακρίβεια δημιουργημένης γλώσσας του. Δεν αποδεικνύεται βέβαια πουθενά πως πρώτα μιλούσαμε χωρίς γραφή και μετά εμπνευστήκαμε τη γραφή μας και σίγουρα αυτό δε θα είχε καμία λογική εξήγηση , άσχετα εάν επιχειρείται να πεισθεί η ανθρωπότητα ότι στην αρχή έβγαζε άναρθρες κραυγές σαν τα ζώα και μετά σιγά σιγά βρήκε έναν μπούσουλα , τα έβαλε κάτω και σχεδιάζοντας έφτιαξε σχεδόν τυχαία τα πρώτα σύμβολα .

 Είναι επίσης κοινώς αποδεκτό και ευρέως γνωστό πως η ελληνική γλώσσα και γραφή είναι το εργαλείο που έχει χρησιμοποιηθεί και μόνον αυτή μπορεί να το κάνει , ώστε να προχωρήσουν τεχνολογικά επιτεύγματα όπως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ( Η/Υ ) και η πρόοδος που εξελίσσεται στην τεχνητή νοημοσύνη ( ΑΙ ) . Αυτό συμβαίνει επειδή αυτή η γλώσσα έχει ως βάση της και στην ουσία ΕΙΝΑΙ μαθηματικά και γεωμετρία . Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τοποθετηθώ ότι όσοι γνωρίζουν την πραγματική ελληνική γλώσσα έχουν στα χέρια τους ένα τεράστιο εργαλείο , γνώσεις συνδέσεων και συνθέσεων που έχουν να κάνουν σαφώς με την γεωμέτρηση και κατανόηση του χώρου και των δυνατοτήτων του αλλά και του ίδιου του πραγματικού χρόνου.  * ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΙΩΤΑ ΤΗΣ ΑΩ * ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ  Από το Α ως το Ωμέγα και αντίστροφα , από το Ωμέγα έως το Άλφα , το κάθε γράμμα – σύμβολο μάς μιλά , έχει τον δικό του μοναδικό ρόλο στη σύνθεση και σύσταση της ανθρώπινης φυσιολογίας μας και τη σύνδεση αυτής με τον ρόλο που έχει ο άνθρωπος ως το νοήμον δημιούργημα επάνω σε αυτόν τον υδάτινο πλανήτη που ζει και βιώνει .

 Τελικά όμως , τι γνωρίζουμε για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ και ως πότε θα είμαστε απαθής μπροστά σε τέτοιες άδικες διαπραγματεύσεις που υποβιβάζουν την πολιτιστική μας κληρονομιά και δη τη γλώσσα και γραφή μας , όπου είναι η αρχή και η βάση για να στηθούν όλες οι άλλες γλώσσες που αυτή τη στιγμή χρησιμοποιούνται στον πλανήτη ; Επί Βυζαντίου βλέπουμε να κατασκευάζεται η μικρή γραφή με την προσθήκη και των στιγμάτων , ενώ ήδη αρκετά πίσω η γλώσσα μας έχει αρχίσει να αλλοιώνεται με κατασκευασμένες διαλέκτους της ελληνικής και όχι μόνο . Για να επανέλθω στις επιγραφές που μας δείχνουν ξεκάθαρα τη μορφή που η γραφή της ελληνικής γλώσσας είχε , πέραν από την αποκλειστική ύπαρξη μόνον ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι δεν υπάρχουν ποτέ και πουθενά ανάμεσα στις λέξεις κενά , παύσεις , κόμματα , τονισμοί , τελείες και οποιοδήποτε άλλο στίγμα δηλαδή σημάδι . Η γραφή μας λειτουργεί ως μια συνεχόμενη ροή εγχάραξης συμβόλων οπού για κανένα λόγο η ροή αυτή δεν κόβεται , ώστε η σκέψη να ρέει συνεχόμενα χωρίς το κάθε κενό ή αχρείαστο στολίδι να μάς αποσπά την προσοχή από το νόημα των λέξεων , των προτάσεων , του συλλογισμού μας !! Άρα βλέπουμε πως ό,τι πραγματικά χρειαζόμασταν το είχαμε ήδη και δεν πρόκειται για κανέναν λόγο για μια φυσική μετάβαση και εξέλιξη που η ανθρώπινη ανάγκη γέννησε , ούτε και κάποιο ανελικτικό σχέδιο υπηρετεί η αλλαγή της πρωταρχικής , συμβολικής μας γραφής εφόσον ήταν ολοκληρωμένη με μαθηματική ακρίβεια και τίποτα δεν της έλειπε ώστε να αποτελέσει και να συνεχίσει να αποτελλεί τη βάση του Ελληνικού Πολιτισμού ο οποίος έδωσε τα φώτα του σε ολοκληρη την ανθρωπότητα . Με άπειρη δυνατότητα να συμβάλλει συνεχώς και διαρκώς στις τέχνες καθώς και την τεράστια παγκόσμια συμβολή της στις επιστήμες . Δεν πρόκειται για μια τυχαία αλλαγή των πραγμάτων αλλά για μια στοχευμένη αλλοίωση , όπου με αυτήν πλήττεται η αληθινή επικοινωνία των ανθρώπων είτε μεταξύ τους είτε με τον ίδιον τους τον εαυτό και το δημιουργικό τους περιβάλλον. Πρόκειται για μια Βαβέλ που μας σπρώχνει μακριά από τη γνώση του εαυτού και της δημιουργίας μας που στην ουσία είναι το ίδιο , μακριά από τον λόγο της ύπαρξής μας και του στόχου και σκοπού της διαρκούς ανελικτικής μας πορείας . Αλήθεια , για ποιον λόγο χρειαζόμαστε τον τονισμό των λέξεων ; Ποια είναι η αιτία να κατασκευάσεις μια μικρή γραφή εφόσον έχεις ήδη μια τελειοποιημένη ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ; Τα νήπια είναι τυχαίο που ξεκινούν να μαθαίνουν με κεφαλαία γράμματα ; Τα μικρά τούς είναι τόσο δυσνόητα και ασαφή . Ακόμη και η ορθογραφία μας έχει αλλοιωθεί , χρησιμοποιούμε το ει ως ι και το αι ως ε , το αυ ως αβ ή αφ κτλ…. Βαλθήκαμε να μπούμε σε μια ασάφεια ενώ κατείχαμε το λογικό και το ακριβές !! Ακόμη , βλέπουμε γλωσσολόγους και ιστορικούς να παραθέτουν έρευνες στις οποίες ισχυρίζονται ότι λείπουν γράμματα από την γραφή μας με ποιο γνωστό το παράδειγμα του F δίγαμα , το οποίο βλέπουμε να υπάρχει σε γραφές όπως αυτή της αγγλικής γλώσσας .

 Τελικά όμως , τι γνωρίζουμε για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ και ως πότε θα είμαστε απαθής μπροστά σε τέτοιες άδικες διαπραγματεύσεις που υποβιβάζουν την πολιτιστική μας κληρονομιά και δη τη γλώσσα και γραφή μας , όπου είναι η αρχή και η βάση για να στηθούν όλες οι άλλες γλώσσες που αυτή τη στιγμή χρησιμοποιούνται στον πλανήτη ; Επί Βυζαντίου βλέπουμε να κατασκευάζεται η μικρή γραφή με την προσθήκη και των στιγμάτων , ενώ ήδη αρκετά πίσω η γλώσσα μας έχει αρχίσει να αλλοιώνεται με κατασκευασμένες διαλέκτους της ελληνικής και όχι μόνο . Για να επανέλθω στις επιγραφές που μας δείχνουν ξεκάθαρα τη μορφή που η γραφή της ελληνικής γλώσσας είχε , πέραν από την αποκλειστική ύπαρξη μόνον ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι δεν υπάρχουν ποτέ και πουθενά ανάμεσα στις λέξεις κενά , παύσεις , κόμματα , τονισμοί , τελείες και οποιοδήποτε άλλο στίγμα δηλαδή σημάδι . Η γραφή μας λειτουργεί ως μια συνεχόμενη ροή εγχάραξης συμβόλων οπού για κανένα λόγο η ροή αυτή δεν κόβεται , ώστε η σκέψη να ρέει συνεχόμενα χωρίς το κάθε κενό ή αχρείαστο στολίδι να μάς αποσπά την προσοχή από το νόημα των λέξεων , των προτάσεων , του συλλογισμού μας !! Άρα βλέπουμε πως ό,τι πραγματικά χρειαζόμασταν το είχαμε ήδη και δεν πρόκειται για κανέναν λόγο για μια φυσική μετάβαση και εξέλιξη που η ανθρώπινη ανάγκη γέννησε , ούτε και κάποιο ανελικτικό σχέδιο υπηρετεί η αλλαγή της πρωταρχικής , συμβολικής μας γραφής εφόσον ήταν ολοκληρωμένη με μαθηματική ακρίβεια και τίποτα δεν της έλειπε ώστε να αποτελέσει και να συνεχίσει να αποτελλεί τη βάση του Ελληνικού Πολιτισμού ο οποίος έδωσε τα φώτα του σε ολοκληρη την ανθρωπότητα . Με άπειρη δυνατότητα να συμβάλλει συνεχώς και διαρκώς στις τέχνες καθώς και την τεράστια παγκόσμια συμβολή της στις επιστήμες . Δεν πρόκειται για μια τυχαία αλλαγή των πραγμάτων αλλά για μια στοχευμένη αλλοίωση , όπου με αυτήν πλήττεται η αληθινή επικοινωνία των ανθρώπων είτε μεταξύ τους είτε με τον ίδιον τους τον εαυτό και το δημιουργικό τους περιβάλλον. Πρόκειται για μια Βαβέλ που μας σπρώχνει μακριά από τη γνώση του εαυτού και της δημιουργίας μας που στην ουσία είναι το ίδιο , μακριά από τον λόγο της ύπαρξής μας και του στόχου και σκοπού της διαρκούς ανελικτικής μας πορείας . Αλήθεια , για ποιον λόγο χρειαζόμαστε τον τονισμό των λέξεων ; Ποια είναι η αιτία να κατασκευάσεις μια μικρή γραφή εφόσον έχεις ήδη μια τελειοποιημένη ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ; Τα νήπια είναι τυχαίο που ξεκινούν να μαθαίνουν με κεφαλαία γράμματα ; Τα μικρά τούς είναι τόσο δυσνόητα και ασαφή . Ακόμη και η ορθογραφία μας έχει αλλοιωθεί , χρησιμοποιούμε το ει ως ι και το αι ως ε , το αυ ως αβ ή αφ κτλ…. Βαλθήκαμε να μπούμε σε μια ασάφεια ενώ κατείχαμε το λογικό και το ακριβές !! Ακόμη , βλέπουμε γλωσσολόγους και ιστορικούς να παραθέτουν έρευνες στις οποίες ισχυρίζονται ότι λείπουν γράμματα από την γραφή μας με ποιο γνωστό το παράδειγμα του F δίγαμα , το οποίο βλέπουμε να υπάρχει σε γραφές όπως αυτή της αγγλικής γλώσσας .

 Η Ελλήνων Συνέλευσις είναι ο πολιτικός φορέας που έχει αγγίξει αυτά τα ζητήματα και τα έχει αναλύσει με αποδεικτική διεργασία . Χιλιάδες σελίδες γραμμένες από τον Αρτέμη Σώρρα μάς βάζουν στην ενθύμηση της αληθινής μας γλώσσας και γραφής φανερώνοντας το αίτιο και το αιτιατό χωρίς περιττά λόγια ή αδιέξοδες υποθέσεις. Είναι η ώρα να ενημερωθούμε όλοι οι πολίτες , απανταχού της γαίας , να μπούμε στις ενθυμήσεις μας , να αναγνωρίσουμε το σταθερό , το υπαρκτό και το αληθές ως ένα και το αυτό και ως αναπόσπαστο μέρος της ζωής και βίου μας.  Η πραγματική αναγνώριση για το μεγαλείο της γλώσσας μας δε θα έρθει από κανέναν οργανισμό ο οποίος ενδεχομένως να συστάθηκε κομμένος και ραμμένος σε άλλα μέτρα και όχι στα δικά μας . Η πραγματική αναγνώριση της Ελληνικής μας Γλώσσας θα έρθει από εμάς τους ίδιους και αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα , χωρίς εξαιρέσεις και διαιρέσεις . Εξάλλου , οι τρεις βασικές γραφές που μάς διαιρούν λες και ο τρόπος σκέψης μας θα έπρεπε να διαχωρίζεται από τόπο σε τόπο , οι λατινογενείς , οι σλαβικές και οι γλώσσες με λογογράμματα όπως είναι τα κινεζικά , αν αναλυθούν τα σύμβολά τους θα αντιληφθούμε ότι βλέπουμε την ίδια την ελληνική γλώσσα όπου είναι η βάση όλων αυτών των διαλέκτων .  Η πρόταση είναι η εξής , να αφήσουμε τις Παγκόσμιες Ημέρες και να μπούμε στην ουσία της ΓΛΩΣΣΑΣ και οποιασδήποτε έννοιας ή ιδιότητας γιορτάζουμε μια φορά τον χρόνο . Να ενεργοποιήσουμε την αντιληπτική μας ικανότητα και την ερμηνευτική μας δυνατότητα ώστε να εστιάσουμε στην αληθινή επικοινωνία και στην ευδαιμονία μας καθημερινά .

Αρθρογραφία : ΕΝΥΩ